Emoties / angsten en acceptatie

Pacemakerdragers: vraag en antwoord forum: Dagelijks leven: Emoties / angsten en acceptatie
Door Anna (84.83.116.83) op Woensdag, 29 Januari 2020 - 20:54:

Hallo allemaal,

Dit is een lang verhaal.

Begin 2013 is mijn moeder plots overleden aan een
hartstilstand doordat haar aorta was dichtgeslibd. Oorzaak na
autopsie combinatie overgewicht, roken, pil gebruik en hoge
cholesterol.

Vanaf dat moment begon bij mij de mankementen. Ik had last
van heel veel paniek aanvallen. Heel veel hartoverslagen en
last van hyperventilatie waardoor weer druk op de borst. Pijn
linker arm etc.

Hierdoor voor alle zekerheid bij een cardioloog terecht
gekomen. De hele mallemolen door. Alles was goed alleen
zagen ze een kleine afwijking.. dit zou een neefje van wpw
zijn.. hiervoor in 2014 een hartkatheterisatie gehad. Bij
opwekken niks daarvan te zien dus geen ablatie. Cardioloog
gaf aan dat ik hier 100 mee kon worden...

Toch steeds hartoverslagen en kreeg er een soort van
trillingen bij. Waardoor ik weer opnieuw bij de cardioloog in
2018 aan de deur heb geklopt. In de tussentijd ook verhuisd
dus op dit moment in een ander ziekenhuis ook.
Weer de hele mallemolen door.. ook hier weer overslagen te
zien. Maar niks ergs. Doordat ik soms trillingen
voelde en deze niet opgevangen konden worden tijdens
onderzoek of holterkastjes etc heeft de cardioloog mij de kans
gegeven (ook ivm met mijn moeder) om een linq reveal
recorder te laten plaatsen. Dit is in 2019 gebeurd.

Elke controle was goed en ook iedere inzending was goed.
Wel overslagen te zien. Die trillingen blijken meerdere
overslagen te zijn in het hart achter elkaar. Dus ik dacht dat ik
nu eindelijk wel wist dat het allemaal wel gewoon goed zat. Tot
mijn controle 21 januari jl.
daar kwam uit dat ik geregeld stops heb in mijn hart tot 5 sec.
Dit is zowel Snachts als overdag. En is in de afgelopen 6
maanden 5x gebeurd ongeveer. Cardioloog wist het zo niet
goed te vertellen omdat ze het dossier niet bij de hand had.
Conclusie slijtage aan het geleidingssysteem van het hart. Het
hart functioneert wel gewoon goed. En zoals cardioloog zegt is
het voor nu nog geen probleem maar kan wel in de toekomst
een probleem worden
Dit nieuws van afgelopen maandag heeft er echt ingehakt..
omdat ik juist dacht dat alles goed was. Cardioloog heeft het
over een pacemaker plaatsen na mijn zwangerschap. Want
ben nu ook 21 weken zwanger. De afgelopen dagen merk ik
dat ik erg angstig ben en emotioneel.. ik ben bang voor wat er
komen gaat. Voel mezelf heel erg in mezelf gekeerd. Voel een
soort angst over mij.. en ben gewoon niet mezelf meer..
natuurlijk heeft het tijd nodig om zo een nieuws te verwerken
en het accepteren dat ik nu ook hartpatiënt ben en over een
tijdje een pacemaker zal krijgen. Ik dacht dat op een leeftijd
van 30 jaar dit nooit ten sprake hoefde te komen. Maar nu ik
me er meer in verdiep zijn er echt Nog jongeren met een
pacemaker. Ik weet niet goed wat mij nu te wachten staat.. en
het gevoel van angst en emoties nemen nu een beetje de
overhand.

De cardioloog belt mij binnen 6/8 weken terug om te vragen
hoe het gaat en als ik eerder duizelig ben of flauwval dan moet
ik eerder aan de bel trekken. Ik denk dat ze dan toch wel een
pacemaker tijdens de zwangerschap plaatsen want dit wilde
ze niet ivm stralingen.

Dit van mij afschrijven voelt al goed. En ben heel benieuwd
naar jullie verhalen hoe jullie dit hebben ervaren emotioneel en
acceptatie.

Door mariette/moderator (77.167.150.237) op Donderdag, 30 Januari 2020 - 14:00:

Hoi Anna

In de eerste plaats iets belangrijks:
gefeliciteerd met jouw zwangerschap!!! Een
kindje op komst. Geweldig nieuws. En dan dat
nieuws op dit moment. Dat komt natuurlijk niet
zo goed uit. De hormonen gieren al door je lijf
en nou dit weer. Laat ik beginnen met die ene
zin: 'dat ik nu hartpatiënt ben'. Nee hoor, zo
moet je jezelf niet zien en al helemaal niet
voelen. Je krijgt eventueel een pacemaker en die
dient dan vooral als back up als ik jouw verhaal
zo lees. Je wordt dus gewoon een bionische
vrouw, geen hart patiënt. Zo moet je het echt
zien. Ik was ook nog geen 30 toen ik mijn
pacemaker kreeg. Ik doe er alles mee, en voel me
zeker geen hart patiënt. Ik snap wel dat je zo
een beetje denkt, maar je zult zien dat anderen
ook reageren met positieve verhalen. Je krijg
gewoon een back up die ervoor zorgt dat je niet
flauw valt of je beroerd gaat voelen door de
pauzes. Heerlijk toch? Zo moet je het echt zien.

Laat het nieuws zéker niet het plezier van de
zwangerschap vergallen. Concentreer je op de
baby die komt, op de leuke dingen en.... dat
kleine dingetje dat je eventueel krijgt om
problemen te voorkómen is alleen maar meegenomen
straks. Let wel: door stress kan je alleen maar
meer overslagen krijgen en die voel je dus dat
is vervelend.

Geniet, denk er (nog) niet teveel over na, hou
ons op de hoogte hoe je je voelt en hoe het met
de baby gaat en straks met de bevalling.


Voeg Bericht Toe


Naam:  
E-mail: